Zihnimde bir puzzle Dağınık bir bir benlik Sahi kimdeydi en sağlam yapıştırıcı? Hangi yabancının cebine bıraktımsa kendimi Bulamaz oldum.
Çeşit çeşit saçlar değiştirdim yıllarca Kaç beden eskittim ahir zamanda Elim doluyken giyemediğim çoraplar Ağzım doluyken söyleyemediğim sözler vardı
Ters düz olsaydı dünyam nasıl olurdu diye meraktan Bildiklerimin tersine yol aldım Bir yol almak bin yol vermeye eşdeğermiş nereden bilirdim
Unutkanlık başladı şimdilerde genç yaşta Adım sayar gibi ömür saymak tuttu beni Her sabah bir gün daha yaşamama izin varmış gibi Susadım yaşamaya
Ne kadar ileri gidebilirsin ki diyen seslere zıt bir benlik keşfettim şimdilerde Ne kadar geriye gidebilir ve ne kadar yozlaşabilirdim Bir gülme tuttu işte tam o anda Bilinmezliğin keyfini sürerken Delilik denilen hazin sonu gördüler gözlerimde
Halbuki bilemezdiler yeniden doğumu Sınayan gözler ,kuşkulu sözler Bir kargayı izlemelerini söyleyecektim doğru baksalardı bana. Yalanlar ve kuytularında Sakladıkları yılanları sevdim.
Acı olmasaydı şifaya gerek olur muydu sence diye sordum. İnsan belki de en başta iyileşmemeyi seçerek yaralanmayacaktı. Durmak zamana Karşı çıkmak suya İnatla yüzmek bir kıyı boyu
Ölümsüzlüğü bulsaydın Tüneller açsaydın gece boyu mezarlarda Alt diyarın yolcularını çıkarsaydın günün ışığına Dinlerler miydi sözlerini?
- Bin insan bir yaşamda kaç kimlik atar da özüne yakınlaşır bilmiyorum. Bir kendilik yolculuğu diye tutturdum gidiyorum.İnsanlığa dair neler bulabilirim yaşamımda hangi zamana ait olurum onun merakındayım.Yazıyorum,çiziyorum,okuyorum.Çokça karşı çıkıyorum.İnatçıyım.Bazen hiç olmayacak bir duygusallık tutuyor beni.Bazen kendimi çok kompleks buluyor bazense basitliğim karşısında şaşkına dönüyorum. Yalnızca biriyim dünya üstünde. Bir değer savaşına girmiyorum. Üstün ya da alçak olmak gibi ya da vasatın ortasında boğulmak gibi bir hayalim yok.Rahat nefes , temiz zihin, hayat boyunca merakımı gidermeye çalışıyorum. Eskiden çok koşardım yetişmem gereken yerlere. Zamana ve sisteme inat durmayı seçiyorum son zamanlarda. Duygu kaşifi olmayı ve oradan düşünceler üretmeyi seviyorum. Her yere abes kaçtığımı düşünürüm. Yersiz ve yurtsuzluğa sahibim. Bir yer ve yurt olmaya çalışma halindeyim. Ortaya karışık biriyim.Genelde derin biri olduğumu söylerler ama derinlikten ne kadar korktuğumu kimseler bilmez. Dolambaçlı yolları ve dolaylı anlatımları severim. Ama netliğe ulaşmak her zaman gayemdir. Kısaca Ebrar olmak biraz böyle.24 Yaşındayım ve kendimi tanıyorum. Gölgelerimin arasından özümün ışığını bulabilecek miyim merak ediyorum.